Hipnoza to wykorzystanie naturalnego stanu naszego umysłu, które często pojawia się podczas relaksu, medytacji i skupiania uwagi na określonych miejscach. Jest to swego rodzaju połączenie ich w celu świadomego wykorzystania pracy świadomego i podświadomego umysłu. W stanie głębokiego relaksu i skupionej uwagi (kiedy pojawiają się wolne fale beta – tzw. pasmo SMR, które odpowiada za ostrość skupienia – oraz fale alfa, które odpowiadają za relaks, intuicję i dobre samopoczucie), osiągamy zwiększoną otwartość na sugestie i lepsze wzmocnienie połączenia z podświadomością. Istnieje wiele badań naukowych ukazujących potęgę ludzkiego umysłu – od słynnego „psa Pawłowa” i behawioralnego warunkowania (z przeniesieniem również na ludzi), przez eksperymenty amerykańskich naukowców skupiające się na aspektach związanych z fenomenem hipnozy po dokonania samych hipnoterapeutów, którzy we współpracy z uniwersyteckimi badaczami prowadzą projekty badawcze np. HypnoScience” prowadzony przez hipnotyzerów z OMNI we współpracy z Uniwersytetem w Zurychu.
Jak to wygląda na tle innych podejść terapeutycznych?
Dr Alfred A. Barrios dokonał przeglądu sukcesu różnych podejść psychologicznych z punktu widzenia dłuższego okresu czasu. Badanie to pokazało następujące wskaźniki sukcesu: - Hipnoterapia – wskaźnik sukcesu 93% po 6 sesjach, - Terapia behawioralna – 72% skuteczności po 22 sesjach, - Psychoterapia – 38% skuteczności po 600 sesjach. (Źródło: Psychotherapy: Theory Research and Practice, Volume 7, Number 1, Spring, 1970)